Adam trafił do rodziny Michalików po tym, jak jego matka została aresztowana. Ojca nigdy nie poznał, ponieważ zmarł jeszcze przed jego narodzinami. Początki były trudne - Adam miał trudności z dostosowaniem się do nowego środowiska, był bardzo zamknięty i nieufny. Miał też problemy w szkole, ponieważ do tej pory nie miał odpowiedniego wsparcia i pomocy w nauce. Cierpliwość szybko przyniosła piękne efekty. Adam zaczął otwierać się na nowych ludzi i nauczył się funkcjonować wśród rówieśników. Zyskał nowych przyjaciół i bezpieczeństwo. Rodzina Michalików zaangażowała się w jego życie na całego, uczestnicząc w jego szkolnych wydarzeniach i pomagając mu w trudnych sytuacjach.

Anna trafiła do rodziny zastępczej w wieku pięciu lat, po tym jak jej rodzice rażąco zaniedbywali swoje obowiązki narażając dzieci na zaniedbanie i przemoc wobec niej i jej młodszego brata. Na początku było to dla Ani bardzo trudne, ponieważ nie znała innego stylu życia i trudno jej było zaakceptować fakt, że już nie będzie mieszkała z rodzicami. Z czasem jednak, dzięki miłości i trosce rodziny zastępczej, zaczęła odnajdywać się w nowej sytuacji. Anna szybko zaczęła się otwierać i zyskiwać nowych przyjaciół w swojej szkole. Mimo to, czasami odczuwała tęsknotę za swoją biologiczną rodziną. Anna mieszkała z rodziną zastępczą przez 3 lata, aż w końcu jej biologiczna matka wypełniła warunki, aby odzyskać prawa rodzicielskie. Dzięki pomocy pracowników socjalnych, proces powrotu Ani do rodziny biologicznej przebiegł bez problemów. Dziewczynka zaczęła regularnie spotykać się z matką i bratem, a rodzina zastępcza nadal pozostawała dla niej ważnymi i bliskimi ludźmi.

Jacek i Kasia byli rodzeństwem w wieku 7 i 5 lat, kiedy zostali oddani pod opiekę rodziny zastępczej. Ich biologiczni rodzice byli uzależnieni od alkoholu, co powodowało, że nie byli w stanie zapewnić dzieciom odpowiedniej opieki i troski. Rodzeństwo musiało przystosować się do nowej sytuacji, jednak szybko zaczęli odnajdywać się w rodzinie zastępczej. Państwo Koczur byli bardzo kochający i troskliwi, co pomogło dzieciom poczuć się bezpiecznie. Zawsze starali się zapewnić dzieciom stabilność i miłość, a pracownicy socjalni regularnie monitorowali sytuację rodzeństwa i zapewniali im odpowiednie wsparcie. W końcu, po kilku latach, biologiczni rodzice Janka i Kasi są bardzo blisko, by ponownie stworzyć dom dzieciom. Już jako odpowiedzialni, po prostu dobrzy rodzice.